Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «ایسنا»
2024-05-02@21:07:54 GMT

جنایت التقاط

تاریخ انتشار: ۲۷ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۱۰۴۰۴

جنایت التقاط

چه کسی تصور می‌کرد روزی محوطه سر سبز دانشکده الهیات دانشگاه تهران توسط گروهک التقاطی و تندروی فرقان شاهد غرق خون شدن یکی از اساتیدِ مبرز و مبتکر وحدت حوزه و دانشگاه شود.

به گزارش ایسنا، امروز ۲۷ آذر چهل و چهارمین سالگرد ترور آیت‌الله شهید دکتر محمد مفتح در سال ۱۳۵۸ است.

گروهک تروریستی و تندروی فرقان طی سال‌های ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۰ دست به ترور  کارگزاران و شخصیت‌های موثر نظام زد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این گروهک تروریستی کارش را با ترور محمدولی قرنی اولین رییس ستاد مشترک جمهوری اسلامی ایران شروع و با ترور نافرجام حضرت آیت‌الله سید علی خامنه‌ای پایان داد. آیت‌الله محمد مفتح پانزدهمین نفر در لیست این گروهک بود.

محمد کیست؟

حاصل پیوند محمود و فاطمه در تاریخ ۲۸ خرداد ۱۳۰۷ در روستای کله‌سر بخش قروه درجزین شهرستان رزن استان همدان دیده به جهان گشود و نامش را محمد گذاشتند.

شهرت شیخ محمود مفتح در رشته ادبیات فارسی و زبان عربی بود. او در حوزه علمیه شهر همدان معلم ادبیات فارسی و زبان عربی بود و هم‌او به محمد فارسی و عربی آموخت. شیخ اشعار زیادی در مدح اهل بیت عصمت و طهارت به زبان‌های عربی و فارسی سرود.

محمد آموختن را در دو درس ادبیات فارسی و عربی نزد پدر آغاز کرد و بعد از آن به تشویق پدر به مدرسه دینی آخوند ملاعلی رفت. او در این مدرسه نزد ملاعلی معصومی همدانی معروف به آقا آخوند، سید محمد جلالی و شیخ محمدعلی همدانی مقدمات علوم عربی و مقدمات فقه و منطق را یاد گرفت.

او در سن ۱۵ سالگی به قم مهاجرت و در مدرسه دارالشفاء سکونت کرد. محمد جوان در محضر مراجع بزرگی چون سید محمد حجت کوه‌کمره‌ای، بروجردی، سید محمد محقق داماد، علامه طباطبایی و سید روح‌الله خمینی علوم قدیم و جدید و دوره خارج و جامع منقول و معقول را با هوش مثال‌زدنی پشت سر گذاشت و با تایید اساتیدش به درجه اجتهاد رسید.

محمد جوان در مدارس دینی شهر قم فلسفه و فقه آموزش داد. کلاس‌های درس فلسفه او موجب حضور پر شور و تعداد طلاب و فضلای معروف قم شد.

ایشان همزمان با تدریس علوم دینی در مدارس و حوزه‌های علمیه قم به دانشگاه تهران رفت و در رشته فلسفه درس خواند و به دلیل هوش و استعداد بالا تا درجه دکتری P.H.D پیش رفت و دکترای فلسفه گرفت و از اساتید دانشگاه تهران در رشته فلسفه شد.

آیت‌الله دکتر مفتح همزمان با تدریس در حوزه و دانشگاه به فعالیتهای اجتماعی و سیاسی خود ادامه داد. هدف اصلی و تمرکز ایشان با توجه به شناختن ماهیت ضد دینی رژیم پهلوی به خنثی‌سازی رویه‌ها و سیاست‌های اختلاف‌افکنانه رژیم بین حوزه و دانشگاه معطوف شد. ایشان در اواخر دهه ۱۳۳۰ و اوایل دهه ۱۳۴۰ مقاله «وحدت مسجد و دانشگاه» را در نشریه مکتب اسلام قم چاپ و منتشر کرد.

همراهی امام

با شروع قیام آیت‌الله العظمی سید روح‌الله خمینی از مهر ۱۳۴۱ دکتر مفتح حضور پر رنگ‌تری در دوران نهضت اسلامی پیدا کرد به طوری که جلسات روشنگری و مباحثاتش در حوزه و دانشگاه تشدید شد. مجموعه سخنرانی‌های دکتر که از اوایل دهه ۱۳۴۰ در شهرهای مختلف ایران آغاز شده بود به تدریج به شهرهای آبادان، خرمشهر و اهواز نیز کشیده و همین موضوع موجب دستگیری و تبعید چند باره ایشان شد. این وضعیت در سالهای بعد هم ادامه یافت و آیت‌الله مفتح هر بار راستخر از قبل به اقدامات روشنگرانه و تبلیغیش در حوزه و دانشگاه ادامه داد.

ایشان که تا اواخر سال ۱۳۴۸ بین قم و تهران در رفت و آمد بود به دعوت انجمن اسلامی دانشجویان دانشکده الهیات تهران امامت جماعت مسجد این دانشکده را برعهده گرفت. سخنرانی‌های ایشان در مسجد دانشگاه تاثیر بسزایی را افشای رسوایی‌های رژیم پهلوی داشت. این مسئله موجب شناخته‌تر شدن ایشان در بین دانشگاهیان شد.

غنای علمی، تبحر و تسلط به علوم دینی و دانشگاهی، بیان شیوا و قلم قدرتمند ایشان موجب شد مقامات دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران به طور رسمی از دکتر مفتح برای تدریس دعوت کنند. ایشان هم از شوق دیدار و همکاری با استاد آیت‌الله مرتضی مطهری در دانشکده الهیات با این درخواست موافقت کرد و از سال ۱۳۴۹ محل زندگی خود را به تهران منتقل کرد.

دامنه فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی دکتر مفتح به حسینیه ارشاد گسترش یافت اما ساواک که از مدت‌ها قبل ایشان را در رصد اطلاعاتی خود داشت به خوبی از تاثیر کلام و سخن استاد آگاه بود به همین دلیل به فاصله کوتاهی از حضور ایشان در حسینیه آن را تعطیل کرد.

بعد از آن به درخواست مردم و پیشنهاد حضرت آیت‌الله سید علی خامنه‌ای در سال ۱۳۵۲ امامت مسجد جاوید را بر عهده گرفت و هسته دیگری از دانشجویان و روشنفکران را در این مسجد و خیابان بهار ایجاد کرد.

دکتر مفتح علاوه بر امامت این مسجد کتابخانه، کلاسهای درس اصول، عقاید، فلسفه، اقتصاد، تفسیر قرآن، نهج البلاغه، عربی، تاریخ ادیان و جامعه‌شناسی برای دانشجویان برگزار کرد. ایشان کلاسهای مشابهی برای بالا بردن آگاهی‌های مذهبی دانش‌آموزان مدارس خیابان بهار به صورتی منظم تشکیل داد. این کلاس‌ها بسترساز آشنایی جوانان با اهداف نهضت اسلامی شد.

این وضعیت تا سوم آذر ۱۳۵۳ و هجوم ماموران ساواک به مسجد و دستگیری و زندانی کردن آیت‌الله مفتح و حضرت آیت‌الله سید علی خامنه‌ای ادامه یافت.

آیت‌الله مفتح دو ماه در زندان ساواک زندانی و شکنجه شد. پس از آزادی در بهمن ۱۳۵۳ پیشنهاد امامت مسجد دیگری را در نزدیکی حسینیه ارشاد قبول کرد. ایشان هم نام مسجد را به تاسی از مسجدی در صدر اسلام «قبا» گذاشت.

دکتر مفتح با جلسات دینی که در ماه رمضان ۱۳۵۶ در مسجد قبا بر پا کرد موجب جذب جوانان بسیاری در این منطقه شد. او با این کار مسجد قبا را به یکی از مراکز دینی و موثر بزرگ در منطقه شمال تهران تبدیل کرد.

حضور جمعیت صد هزار نفری در سال‌های ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ در سخنرانی‌های ماه رمضان ایشان در مسجد قبا تا آن زمان از بی‌سابقه‌ترین گردهمایی‌های دینی مردم در منطقه شمال تهران بود. دکتر مفتح در آخرین شب‌های ماه رمضان ۱۳۵۶ به مردم گفت که نماز عید فطر را در تپه‌های قیطریه خواهد خواند.

ایشان ساعت ۸ صبح روز عید فطر مصادف با پنج‌شنبه ۱۶ شهریور ۱۳۵۶ همراه با جمعیت فراوانی از نمازگزاران به تپه‌های قیطریه تهران رفت اما نظامیان ارتش شاهنشاهی با اطلاع از این تصمیم آیت‌الله زودتر از او و مردم خداجو در آنجا مستقر شده بودند و اجازه برگزاری نماز عید فطر را از ایشان سلب کردند.

آیت‌الله مفتح و نمازگزاران همراه او تصمیم گرفتند نماز عید را در زمین‌های خاکی و خیابان‌های اطراف تپه‌های قیطریه بر پا کنند. سربازان ارتش در ابتدا رو به سوی نمازگزاران تیر هوایی و گاز اشک‌آور شلیک کردند اما مردم با روشن کردن آتش در برابر آنان مقاومت کردند.

ایشان نماز عید فطر را برگزار کردند و پس از نماز در خطبه‌های نماز عید برای اولین بار نام امام (ره) را آشکارا بر زبان آورد و به رهبری بر حق ایشان تاکید کرد. نظامیان با حمله به جمعیت و دکتر مفتح ایشان را با سرنیزه و قنداق مسلسل‌های‌شان به سختی مجروح کردند.

دکتر مفتح صبح جمعه ۱۷ شهریور ۱۳۵۶ برای مداوا و پانسمان زخم‌های‌شان به بیمارستان رفتند اما در راه بازگشت به منزل توسط ماموران ساواک دستگیر و در زندان کمیته ضد خرابکاری زندانی شد.

به دنبال عضو عمومی زندانیان سیاسی در دولت جعفر شریف امامی، آیت‌الله مفتح به همراه آیات عظام سید محمود طالقانی و حسینعلی منتظری در آبان ۱۳۵۷ همراه با ۱۱۲۳ زندانی سیاسی دیگر از زندان ساواک آزاد شدند.

انقلاب

فعالیتهای استاد مفتح، پس از پیروزی انقلاب اسلامی با همان حرارت دوران ستم‌شاهی ادامه یافت. ایشان به درخواست دانشجویان دانشکده الهیات و بعد از مشورت با استاد مرتضی مطهری سرپرست دانشکده الهیات دانشگاه تهران شد و همزمان کمیته منطقه ۴ تهران را تشکیل داد.

دکتر مفتح در سالگرد رحلت پر ابهام آیت‌الله سید مصطفی خمینی فرزند بزرگ امام خمینی سمینار وحدت حوزه و دانشگاه را برای اولین بار در دانشکده الهیات برگزار کرد.

در لبنان

در پی شروع جنگ‌های داخلی لبنان به سرکردگی رژیم صهیونیستی و همراهی برخی دول عرب منطقه که برای سرکوب شیعیان و فلسطینیان برنامه‌ریزی شده بود، آیت‌الله مفتح حجم قابل توجهی کمک نقدی جمع‌آوری کرد و به لبنان فرستاد. او اعتقاد داشت: «اساسی ترین کار برای پیشرفت هرچه بیشتر شیعیان لبنان، بالاتر بودن سطح آموزش و فرهنگ لبنانی‌هاست.

ایشان در حمایت از جنگ‌زدگان لبنانی برنامه‌های کوتاه و بلند مدت طراحی کرد. در برنامه کوتاه مدتش تلاش کرد مخارج تحصیلی کودکان شهدای لبنان را تأمین کند از این رو موفق شد عده زیادی از بازماندگان شیعه لبنانی را با تأمین مخارج تحصیل، پوشاک و غذا به مدرسه بفرستد. در برنامه درازمدتش نیز مرکز و مجتمع آموزشی شیعی در لبنان تاسیس کرد و مانع از عقب‌افتادگی آموزشی شیعیان لبنان شد.

شهادت

در ترور آیت‌الله دکتر مفتح چهار نفر از اعضای فرقان دست داشتند که کمال یاسینی ۱۹ ساله شخصا عملیات ترور را به عهده گرفت.

یاسینی در دادگاه محاکمه‌اش اعتراف کرد: «چندین بار سعی کرده بودند شهید مفتح را ترور کنند که موفق نشدند و این بار شخصا این کار را به عهده گرفتم و دانشکده الهیات و ساعت ورود ایشان و همه جوانب را بررسی و شناسایی و بعد هم در آن روز نقشه‌مان را اجرا کردیم.»

آیت‌الله دکتر محمد فتح ساعت ۹ صبح روز سه‌شنبه ۲۷ آذر ۱۳۵۸ در حال حرکت در محوطه سر سبز و باغ‌مانند دانشکده الهیات دانشگاه تهران بود که توسط چند نفر از اعضای تندروی گروهک تروریستی فرقان هدف چند گلوله قرار گرفت.

ایشان از سوی دانشجویان و پاسداران محافظ به نزدیک‌ترین بیمارستان منتقل شد اما احیای پزشکی جواب نداد و ایشان حدود ساعت ۲ بعدازظهر همان روز به شهادت رسید.

دکتر مفتح خود از پیشگامان پیوند بین حوزه و دانشگاه بود و با بذل ارزشمندترین سرمایه حیاتش نام خود را برای همیشه بر تارک این دو مکان مقدس هک کرد.

پیکر این شهید والامقام پس از برپایی مراسم باشکوه تشییع، در صحن مطهر حضرت معصومه (س) در قم به خاک سپرده شد.

نظر امام خمینی

با رسیدن خبر شهادت آیت‌الله دکتر محمد مفتح به امام خمینی، بنیانگذار انقلاب اسلامی این اقدام را به شدت محکوم کردند و در پیامی گفتند: «آنگاه که منطق قرآن، آن است که ما از خداییم و به سوی او می‌رویم و مسیر اسلام، بر شهادت در راه هدف است و اولیای خدا ـ علیهم السلام ـ شهادت را یکی از دیگری به ارث می‌بردند و جوانان متعهد ما برای نیل شهادت در راه خدا درخواست دعا می‌کرده و می‌کنند، بدخواهان ما که از همه جا وامانده دست به ترور وحشیانه می‌زنند، ما را از چه می‌ترسانند؟

آمریکا خود را دلخوش می‌کند که با ایجاد رعب در دل ملت - که سربازان قرآنند - می‌تواند وقفه‌ای در مسیر حق و عقب‌گردی از جهاد مقدس در راه خدا ایجاد کند غافل از اینکه ترس از مرگ برای کسانی است که دنیا را مقر خود قرار داده و از قرارگاه ابدی و جوار رحمت ایزدی بی‌خبرند.

اینان از کوردلی، صحنه‌های شورانگیز ملت عزیز و شجاع ما را در هر شهادتی، پس از شهادتی که در پیش چشمان خیرۀ آنان منعکس است نمی بینند. ‌صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لایَعْقِلُونَ اینان می‌بینند که ۱۳۰۰ سال بیشتر از صحنۀ حماسه آفرین کربلا می‌گذرد و هنوز خون شهیدان ما در جوش و ملت‌ ‌عزیز ما در حماسه و خروش است.

جناب حجت‌الاسلام دانشمند محترم آقای مفتح و دو نفر پاسداران عزیز اسلام ـ رحمة الله علیهم ـ به فیض شهادت رسیدند و به بارگاه ابدیت بار یافتند و در دل ملت و جوانان آگاه ما حماسه آفریدند و آتش نهضت اسلامی را افروخته‌تر و جنبش قیام ملت را متحرک‌تر کردند.

خدای‌شان در جوار رحمت واسعۀ خود بپذیرد و از نور عظمت خود بهره دهد. امید بود از دانش استاد محترم و از زبان و علم او بهره‌ها برای اسلام و پیشرفت نهضت برداشته شود و امید است از شهادت امثال ایشان بهره‌ها برداریم.

من شهادت را بر این مردان برومند اسلام، تبریک و به بازماندگان ‌آنان و ملت اسلام تسلیت می‌دهم. سلام بر شهیدان راه حق.»

منابع:

صحیفه امام. جلد ۱۱. ص۳۲۰ و ۳۲۱

زندگی‌نامه شهید آیت‌الله دکتر محمد مفتح

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: دانشکده الهیات دانشگاه تهران دروازه تاریخ مسجد قبا آیت الله مفتح حسينعلي منتظري سید محمود طالقانی حسینیه ارشاد امام خميني ره ساواک سيدابراهيم رئيسي مراسم تشییع پیکر شهدای گمنام مجلس یازدهم دستور هفتگی مجلس دانشکده الهیات حوزه و دانشگاه دانشگاه تهران آیت الله مفتح آیت الله دکتر آیت الله سید دکتر محمد محمد مفتح دکتر مفتح نماز عید عید فطر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۱۰۴۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

باور دانشمندان درباره میزان هوش «تی‌رکس‌ها» دگرگون شد

به نظر می‌رسد تی‌رکس‌ها ساده‌لوح‌تر از آن چیزی بودند که دانشمندان تصور می‌کردند.

به گزارش ایسنا، اگرچه تیرانوسوروس رکس ممکن است بازوهای کوچکی داشته باشد، اما دانشمندان تا به حال عموما فکر می‌کردند که این پادشاه دایناسورها مغز بسیار بزرگی دارد. مطالعات قبلی نشان می‌داد که تی رکس کاملا باهوش بوده و هوشی تقریبا معادل با میمون‌های امروزی داشته است. اما اکنون محققان دانشگاه بریستول این باور را به چالش کشیده‌اند. یک گروه بین‌المللی متشکل از دیرینه‌شناسان، دانشمندان علوم رفتاری و عصب‌شناسان اکنون اعلام کرده‌اند که این گروه از دایناسورها به اندازه خزندگان باهوش بوده‌اند و هوش آنها با هوش پستانداران همخوانی نداشته است.

به نقل از اس‌اف، محققان برای بررسی این موضوع، اندازه و ساختار مغز دایناسورها را دوباره بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند که این موجودات بیشتر شبیه کروکودیل‌ها و مارمولک‌ها رفتار می‌کنند.

یک پروژه تحقیقاتی منتشر شده در سال ۲۰۲۳ ادعا کرد که دایناسورهایی مانند تی‌رکس تعداد بسیار زیادی نورون داشته‌اند و بنابراین، هوشمندتر از آنچه تصور می‌شد هستند. در آن زمان، محققان گفتند که این تعداد بالای نورون‌ها می‌تواند مستقیما بر هوش، متابولیسم و تاریخ زندگی آنها تأثیر بگذارد و دانشمندان در نهایت به این نتیجه رسیدند که تی‌رکس در برخی از عاداتش تقریبا شبیه میمون بوده است. این محققان انتقال فرهنگی دانش و همچنین استفاده از ابزارها را به عنوان نمونه‌های بالقوه ویژگی‌های شناختی که دایناسورها ممکن است داشته باشند، ذکر کردند.

با این حال، در آخرین تحقیق که در آن هیدی جورج(Hady George) از دانشگاه بریستول، دکتر دارن نیش(Darren Naish) از دانشگاه ساوتهمپتون، دکتر کای کاسپار(Kai Caspar) از دانشگاه هاینریش هاینه، دکتر کریستین گوتیرز-ایبانز(Cristian Gutierrez-Ibanez) از دانشگاه آلبرتا دکتر گرانت هورلبرت(Grant Hurlburt) از موزه سلطنتی انتاریو حضور داشتند نگاهی دقیق‌تر به روش‌های مورد استفاده برای پیش‌بینی اندازه مغز و تعداد نورون‌ها در مغز دایناسورها انداخته شد. این رویکرد باعث شد تا محققان به این نتیجه برسند که فرضیات قبلی در مورد اندازه مغز دایناسورها و تعداد نورون‌های موجود در مغز آنها تا حد زیادی غیرقابل اعتماد بوده است.

این یافته‌ها پس از دهه‌ها تجزیه و تحلیل به دست می‌آیند که هم دیرینه‌شناسان و هم زیست‌شناسان به طور کامل اندازه و آناتومی مغز دایناسورها را بررسی کردند. نتایج به دست آمده به محققان کمک کرد تا رفتار و سبک زندگی این جانوران ماقبل تاریخ را استنباط کنند. اطلاعات مربوط به مغز دایناسورها علاوه بر اشکال خود حفره‌ها، از مواد معدنی درون حفره مغز، به نام اندوکاست، به دست آمده است.

نویسندگان مطالعه خاطرنشان می‌کنند که اندازه مغز دایناسورها، به ویژه لوب جلویی، بیش از حد در نظر گرفته شده است، به این معنی که تعداد نورون‌ها نیز بیش از تصور شده است. علاوه بر این، مطالعه جدید نشان می‌دهد که به هر حال تخمین تعداد نورون‌ها راهنمای قابل اعتمادی برای میزان هوش نیستند.

نویسندگان مطالعه استدلال می‌کنند که برای بازسازی قابل اعتماد زیست‌شناسی گونه‌های منقرض شده، دانشمندان باید به شواهد متعددی از جمله آناتومی اسکلتی، بافت شناسی استخوان، رفتار خویشاوندان زنده و رد فسیل‌ها نگاه کنند.

هیدی، توضیح می‌دهد: تعیین هوش دایناسورها و سایر حیوانات منقرض شده به بهترین وجه با استفاده از چندین رشته شواهد از آناتومی ناخالص گرفته تا ردپای فسیلی به جای تکیه بر تخمین تعداد نورون‌ها انجام می‌شود.

دکتر اورنلا برتراند(Ornella Bertrand) می‌گوید: تعداد نورون‌ها پیش‌بینی‌کننده‌های خوبی برای عملکرد شناختی نیستند، و استفاده از آنها برای پیش‌بینی هوش در گونه‌های منقرض شده می‌تواند منجر به تفسیرهای بسیار گمراه‌کننده شود.

دکتر نیش نتیجه می‌گیرد: این احتمال که تی رکس به اندازه یک میمون بابون باهوش بوده باشد، جذاب و ترسناک است. اما مطالعه ما نشان می‌دهد که چگونه تمام داده‌هایی که در اختیار داریم با این ایده مخالف هستند. آنها بیشتر شبیه کروکودیل‌های غول پیکر هوشمند بوده‌اند و این نیز به همان اندازه جذاب است.

دیگر خبرها

  • تامین ۲.۵ تا ۳ درصد برق کشور در نیرو‌گاه شهید مفتح
  • تجلیل از دکتر سنگری ، پژوهشگر عاشورایی در دزفول
  • بازداشت ۱۰۰۰ دانشجوی آمریکایی معترض به جنایت‌های صهیونیست‌ها
  • رام‌الله: اگر حمایت آمریکا نبود نتانیاهو جرأت به چالش کشیدن قوانین بین‌المللی را نداشت
  • آمادگی کامل نیروگاه شهید مفتح برای تولید انرژی در پیک تابستان
  • ساخت مسجد جامع سکینه خاتون (س) در شهرک گلستان شیراز
  • باور دانشمندان درباره میزان هوش «تی‌رکس‌ها» دگرگون شد
  • امیدواریم روزبه‌روز شاهد بیداری بیشتر ملت‌ها باشیم
  • جنبش دانشجویی، سازمان استکباری آمریکایی-صهیونیستی را به هم ریخت
  • ادامه حمایت دانشگاهیان سمنان از دانشجویان آمریکایی حامی غزه